Dat ik niet de enige zonderling ben die op deze manier denkt over de ontwikkeling van de rol van de nieuwe overheidsdienaar, blijkt uit het volgende artikel
Ongelijke bejegening, maar geen willekeur
Herkenning
van mijn ideeën vond ik het in een artikel in Binnenlands Bestuur over derol van de moderne ambtenaar.
Dit stuk sluit naadloos aan op mijn betoog. Ik citeer Marije van den Berg, die
training en advies geeft aan gemeenteambtenaren. “De klassieke ambtenaar is
objectief, neutraal en gaat te werk zonder aanzien des persoons’, zegt ze.
‘Informele contacten leggen met individuen aan wie jij wat denkt te hebben,
omdat je ze leuk vindt en omdat ze energie uitstralen, staat daar haaks op.
Toch moeten we die kant op. Zonder de formele wereld geheel de rug toe te
keren. Vriendjespolitiek willen we niet. We moeten een evenwicht vinden tussen
het persoonlijke en
het neutrale, en ambtenaren de ruimte geven om hun professionele intuïtie te
gebruiken.”
Zo eindigde ik mijn blog ook: ‘het mag ook niet
ontaarden in willekeur.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten