Sociale media zijn zeer behulpzaam bij de
mobilisatie van mensen, maar als communicatiemiddel hebben ze veel
tekortkomingen.
Een aantal onderling verweven organisaties, nl
de Universiteit van Tilburg, Buzzmij en de Stichting Synthese organiseerden op
20 november in de fraaie Amsterdamse Posthoornkerk een korte conferentie overde relatie tussen sociale media en burgerschap.
Sprekers Femke Halsema en Henry Kasper kwamen
beide via heel verschillende redeneringen uit op een soortgelijke conclusie:
Sociale media zijn zeer behulpzaam bij de mobilisatie van mensen, maar als
communicatiemiddel hebben ze veel tekortkomingen. Democratische deliberatie
wordt er eerder door belemmerd dan bevorderd.
Andere democratische processen zoals monitoren
en aan de kaak stellen van misstanden kunnen wel werken op internet. En voor de
participatie van vrouwen in (Arabische) landen waar dit tot dusver niet
mogelijk was, wordt de drempel plotseling geweldig verlaagd. De Arabische
‘lente’ was een keerpunt in de geschiedenis voor de maatschappelijke functie
van internet. Vooral in de combinatie met straten en pleinen en de rol van
vrouwen. Maar democratie kan het niet tot stand brengen.
Mensen
verenigen zich op hun specifieke hobbies en van daaruit kunnen meer activiteiten
groeien (duiken in de Vinkeveense Plassen, daarna hier rommel ophalen, daarna
ook op het land schoonmaakacties houden). De overheid kan zich op deze
mechanismen instellen door zich dienstbaar op te stellen, initiatieven te
faciliteren, maar dan zullen er onvermijdelijk gaten vallen in dienstverlening
waar burgers niet voor opteren. Dilemma is dan of de overheid die gaten moet
opvullen (risico dat ook initiatieven worden overgenomen) of moet laten roesten
(risico van ongelukken). Dit lijkt een dunne lijn. Zal de
praktijk (+ politiek) het wel uitvinden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten